Gospa od Škrpjela
Ostrvo Gospa od Škrpjela napravljeno je krajem 15. veka kada su, po legendi, braća Mortešić, lokalni ribari, na hridi u Risanskom zalivu, 22.jula pronašli ikonu Gospe. Meštani Perasta su 1452. godine odlučili da na tom mestu sagrade Bogorodici hram. Oko hridi je nabacano kamenje i podignuta mala kapela. U Fašinadi, tradicionalnom običaju, stanovnici Perasta i Kotora su vekovima nasipali kamenje i potapali oronule barke, tako da se vremenom površina ostrva sve više širila.
Prema drevnom običaju, barke okićene zelenilom i napunjene kamenjem, svake godine 22. jula isplovljavaju sa istočne strane Perasta i duž obale prema zapadnoj strani grada i onda kreću prema ostrvu. Stari običaji su da na barkama nalaze stariji muškarci, a to je zato što su stari Peraštani, prema tradiciji, čuvali mladiće od napada Turaka.
Na ovom veštačkon ostrvu nalazi se i muzej i suvenirnica. Smatra se jednim od glavnih turističkih atrakcija u ovom delu Jadrana upravo zbog legende o njegovom nastanku. Po narudžbini peraške opštine, Antonio Kapelano – skulptor iz Đenove je 1796. napravio mermerni oltar na kome se nalazi čuvena ikona Gospa od Škrpjela. Nedaleko odatle je i crkva Svetog Đorđa na istoimenom ostrvu, koje je potpuno prirodno, za razliku od Gospe od Škrpjela. Međutim, ono nije otvoreno za posetioce. Nezvanično saznajemo da je razlog taj što članovi Subotičke biskupije navodno letuju tu i ne žele da im turisti narušavaju mir, a pominje se i kao razlog nesuglasice kotorske i subotičke biskupije. Prava je šteta da turisti budu uskraćeni za razgledanje ostrva koje je poznato po tome što su na njemu sahranjeni peraški Romeo i Julija.
